Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Στου λιμανιού τα καλντερίμια...

Όταν το παράλογο γίνεται λογικό, τότε το λογικό τι θα γίνει;
Ποιός μπορεί να μας πεί τι σχέση έχουν οι χρωματισμένοι τσιμεντένιοι κυβόλιθοι με την Μύκονο;
Γιατί άραγε κοσμούν με τόση μανία τα λιμάνια μας; Τι σχέση έχουν με την αρχιτεκτονική και το νησί;
Δεν είμαι αρχιτέκτονας αλλά πιστεύω ότι κάπου υπάρχει λάθος!
Συγκεκριμένα, το νέο λιμάνι, άσχετα με το πόσο σωστό ή λάθος είναι σαν λιμάνι, σκεπάστηκε με αυτούς τους κατα τ'άλλα ωραίους τσιμεντόλιθους. Όμως τι σχέση έχουν με την Μύκονο; Μήπως εδώ χρησιμοποιούμε την πλάκα Καρύστου ή ακόμη καλύτερα την δηλιανή που γυαλίζει κάπου κάπου;
Αφού όλο το νησί έχει έναν χαρακτήρα και μία άποψη σχετικά με το δάπεδο και την πέτρα, γιατί κάναμε αυτή την αλλαγή;
Στα έργα του παλιού λιμανιού, όταν με το καλό ξαναρχήσουν (κάτι άκουσα ότι σταμάτησαν οι πληρωμές απο πέρυσι τον Ιούνιο και ο εργολάβος δεν μπορεί να συνεχίσει) τι δάπεδα θα χρησιμοποιήσουμε; Μπορεί να είναι πιο πρακτικοί οι τσιμεντόλιθοι, όμως αν κάποιος επιχειρηματίας αποφάσιζε να τους χρησιμοποιήσει στα Ματογιάννια θα τον αφήναμε;
Αν όχι, γιατί αφήνουμε το Λιμενικό Ταμείο;
Πέρασε η μελέτη αυτή από την εφορεία νεωτέρων μνημείων; ΑΝ ναι, αλλιώς την ήξερα την υπηρεσία αυτή...
Αφου πάμε στην Σύρο συχνά, γιατί δεν παίρνουμε μαθήματα απο τους τρόπους που οι Συριανοί σέβονται την αρχιτεκτονική τους στα δημόσια έργα;

Τραύμα είναι η λύση της συνέχειας του δέρματος.
Μήπως εδώ τραυματίζουμε την παράδοση και την αρχιτεκτονική του τόπου;
Αφού δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε λάθος πορεία, ας προσπαθήσουμε να σώσουμε ότι μπορούμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου