Πρόταση Ανάπτυξης ∆ηµοτικής Ευρυζωνικής Υποδοµής Μυκόνου.
1. Γενικά στοιχεία:
Οι ευρυζωνικές συνδέσεις παρέχουν νέες επιλογές σε όρους ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η γρήγορη πρόσβαση στο Διαδίκτυο, η εκπαίδευση από απόσταση, η ηλεκτρονική δημόσια διοίκηση, η παροχή υπηρεσιών υγείας, η διασκέδαση, η τηλεδιάσκεψη, το ηλεκτρονικό εμπόριο και άλλα, λειτουργούν πιο αποδοτικά και είναι ενδεχομένως εφικτά μόνο μέσω των υψηλών ταχυτήτων που προσφέρονται από την ευρυζωνική πρόσβαση.
2. Στόχοι: Οι βασικοί στόχοι δημιουργίας ενός τοπικού δημοτικού ευρυζωνικού δικτύου συνοψίζονται στα παρακάτω:
Δημιουργία ανταγωνιστικού ευρυζωνικού δικτύου στην περιοχή ευθύνης του δήμου.
Διασύνδεση μεγάλου μέρους των φορέων δημόσιας διοίκησης, υγείας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αύξηση του ανταγωνισμού στην παροχή τηλεπικοινωνιακών υποδομών και υπηρεσιών
με στόχο τη μείωση του κόστους.
Τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στις περιοχές κάλυψης του δικτύου.
Δυνατότητα παροχής ευρυζωνικών υπηρεσιών σε πολίτες με αντικειμενική αδυναμία
πρόσβασης σε ευρυζωνικές υπηρεσίες.
Κάλυψη των μακροπρόθεσμων τηλεπικοινωνιακών αναγκών του δήμου.
Προώθηση της ζήτησης ευρυζωνικών υπηρεσιών.
Έμμεση ενίσχυση της βιομηχανίας παραγωγής περιεχομένου, αφού η διάδοση της ευρυζωνικότητας αποτελεί ικανή συνθήκη για τη διάδοση νέων, προηγμένων ευρυζωνικών υπηρεσιών. Έτσι θα δημιουργηθούν νέες μορφές απασχόλησης για τα Μυκονιατόπουλα, σε υπηρεσίες που δεν έχουν άμεση σχέση με την τουριστική βιομηχανία.
Ειδικότερα, η υλοποίηση μιας ευρυζωνικής υποδομής στον δήμο αποσκοπεί:
Στη διερεύνηση του βαθμού και επιπέδου χρήσης των παρεχόμενων υπηρεσιών και στην αξιοποίησή τους από τους ίδιους τους πολίτες στους οποίους παρέχονται, στην αξιολόγηση της αναμενόμενης αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των εμπλεκόμενων πολιτών και σε σχέση με το κόστος υλοποίησης και λειτουργίας υποδομών/ υπηρεσιών.
Στη διερεύνηση της απήχησης που θα έχει στο μέσο πολίτη, η παροχή των προηγμένων τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και το επίπεδο της εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τους πολίτες προκειμένου να ενταχθούν και στη δική του καθημερινότητα οι αντίστοιχες υπηρεσίες, κλπ.
Με απλά λόγια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο βασικός στόχος της παρούσας ως, η υλοποίηση μιας«Έξυπνης Πόλης» στο Δήμο, με την ανάπτυξη των αναγκαίων τηλεπικοινωνιακών υποδομών και υπηρεσιών.
Η παροχή προηγμένων υπηρεσιών σε πολίτες, οι οποίες άπτονται της καθημερινότητάς τους ή αφορούν την εκτέλεση του επαγγελματικού έργου τους, συμβάλλουν στην αναβάθμιση του επιπέδου των πολιτών που διαμένουν ή δραστηριοποιούνται στον δήμο και τους εξοικειώνουν με νέες τεχνολογίες και υπηρεσίες.
Επομένως, η κάλυψη αναγκών που αφορούν την καθημερινότητα, οικιακές ή επαγγελματικές δραστηριότητες, ψυχαγωγία, αλλά ακόμα και το αίσθημα ασφάλειας στο χώρο διαβίωσης ή και υγείας, αποτελεί ζητούμενο από τις υποδομές και τις υπηρεσίες που προτείνεται να αναπτυχθούν.
Αναµενόµενα Οφέλη και Ωφελούµενοι
Παρέχοντας ορισμένες βασικές υποδομές και υπηρεσίες για την δημιουργία μίας «έξυπνης πόλης», το προτεινόμενο έργο εμπεριέχει σημαντικά οφέλη για τους πολίτες του Δήμου, καθώς και τις επιχειρήσεις, που αναμένεται να συμβάλουν στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών, την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, την εξοικείωση των πολιτών και των οικονομικών παραγόντων με τις ευρυζωνικές υπηρεσίες και την συνακόλουθη ανάπτυξη της ζήτησης για αυτές.
Ιδιαίτερα ωφελούμενοι από την υλοποίηση του έργου είναι οι εξής κατηγορίες πολιτών:
Άτομα που ανήκουν σε μη ευνοημένες τάξεις του πληθυσμού και οι οποίοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα πρόσβασης σε ευρυζωνικές υπηρεσίες της όποιας μορφής.
Οι μαθητές, καθώς και ο ενήλικος πληθυσμός που συμμετέχει σε εκπαιδευτικά προγράμματα παραδοσιακής ή δια βίου εκπαίδευσης, που θα έχουν τη δυνατότητα να εμπλουτίσουν το εκπαιδευτικό υλικό που συνοδεύει το πρόγραμμα σπουδών τους με πρόσθετο εκπαιδευτικό υλικό διαθέσιμο στον παγκόσμιο δικτυακό ιστό και προσβάσιμο μέσω της τηλεπικοινωνιακής υποδομής του δήμου.
Οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με ειδικές ανάγκες(ΑΜΕΑ), που θα έχουν τη δυνατότητα λήψης πρόσθετων υπηρεσιών και φροντίδας μέσω εναλλακτικών καναλιών επικοινωνίας και υποστήριξης. Σημειώνεται ότι οι πιθανές μελλοντικά παρεχόμενες υπηρεσίες μέσω της τηλεπικοινωνιακής υποδομής δεν αποσκοπούν να υποκαταστήσουν τα παραδοσιακά προγράμματα υποστήριξης που εφαρμόζονται, αλλά να παρέχουν πρόσθετες δυνατότητες και ευκαιρίες, που απορρέουν από την αμεσότητα και την μεγαλύτερη ευελιξία της επικοινωνίας.
Οι πολίτες του Δήμου, γενικότερα, που θα έχουν τη δυνατότητα καλύτερης και αμεσότερης επικοινωνίας με τις δημοτικές αρχές, με σκοπό είτε τη μεγαλύτερη συμμετοχή στα δημοτικά ζητήματα και τη συζήτηση των προβλημάτων του Δήμου, είτε την αναφορά και γνωστοποίηση προβλημάτων που τους αφορούν. Οι πολίτες, με άλλα λόγια, θα έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν σε ένα περιβάλλον περισσότερο άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής.
Επίσης, θα έχουν τη δυνατότητα καλύτερης πληροφόρησης και συμμετοχής με τη χρήση των δυνατοτήτων που προσφέρουν οι ευζωνικές υποδομές σε διάφορους τομείς της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής.
Οι τουρίστες που επισκέπτονται το Δήμο, που θα έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν υψηλής ποιότητας ευέλικτες και διαδραστικές υπηρεσίες ξενάγησης και υποστήριξης στην διαμόρφωση τουριστικών επιλογών σε θέματα ψυχαγωγίας, εστίασης, διαδρομών, αξιοθέατων, καταλυμάτων, κλπ.
Τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα έχουν τη δυνατότητα να εμπλουτίσουν το εκπαιδευτικό περιεχόμενο και την εκπαιδευτική διαδικασία με δραστηριότητες βιντεοπροβολών. Με τον τρόπο αυτό θα ενσωματώσουν στην εκπαιδευτική διαδικασία σύγχρονες μορφές διδασκαλίας, που συμβάλλουν στην επίτευξη των μαθησιακών στόχων.
Οι φορείς και οι επιχειρήσεις που εντάσσονται στον τομέα του τουρισμού (για παράδειγμα, μουσεία, ξενοδοχεία, τουριστικά γραφεία), καθώς και εκείνοι που αντλούν συμφέροντα από αυτόν (για παράδειγμα, επιχειρήσεις διασκέδασης και εστίασης), θα έχουν τη δυνατότητα να ενημερώνουν καλύτερα τους πελάτες τους, (τουρίστες) και να προωθούν Το προϊόν τους μέσα από τις υποδομές των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Οι επιχειρήσεις της περιοχής, που θα αποκτήσουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τις ευρυζωνικές υποδομές που θα δημιουργηθούν ώστε να προσφέρουν καινοτόμες υπηρεσίες και περιεχόμενο στους πελάτες τους και να προσελκύσουν ικανό και υψηλής ποιότητας στελεχιακό δυναμικό.
Ο ίδιος ο Δήμος, που θα έχει την ευκαιρία να παρουσιάσει γρήγορα και αποδοτικά το οργανόγραμμα του, τις υπηρεσίες του παλιές και νέες.
Οποιοσδήποτε ασχοληθεί με την μέτρηση ικανοποίησης του πελάτη αλλά και με την βάση πληροφοριών της επαναλαμβανόμενης πελατείας θα έχει ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του.
Η Αγορά
Σε λιγότερο ευνοημένες περιοχές εκτός των κύριων αστικών κέντρων (Αθήνα–Θεσσαλονίκη), η γεωγραφική απομόνωση και η χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού καθιστούν μη συμφέρουσα την καθαρά εμπορική επένδυση ανάπτυξης νέων ή αναβάθμισης υπαρχουσών ευρυζωνικών δικτύων από τους εμπορικούς παροχούς τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Αλλά και στις ημιαστικές και αστικές περιοχές της περιφέρειας της χώρας, το εισοδηματικό επίπεδο των υποψήφιων χρηστών σε συνάρτηση με το υψηλό κόστος χρήσης των ευρυζωνικών υπηρεσιών καθιστούν εισέτι μη βιώσιμη την ανάπτυξη τέτοιων υποδομών παρότι εκτιμάται ότι η εμπορική βιωσιμότητα θα καταστεί εφικτή μελλοντικά όταν το κόστος από την μαζική διάδοση μειωθεί αρκετά.
Ωστόσο μια τέτοια καθυστέρηση σε ένα τόσο κρίσιμο για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη τομέα θα οδηγήσει σε περαιτέρω απόκλιση από τις λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες. Είναι προφανές ότι οι δημότες Μυκόνου βιώνουν αυτή την στιγμή τις επιπτώσεις του ψηφιακού χάσματος στην χώρα μας.
Ένα μεγάλο μειονέκτημα που υπάρχει στην Μυκονιάτικη τουριστική αγορά είναι η έλλειψη πληροφόρησης και ο δύσκολος τρόπος κυκλοφορίας των πληροφοριών. Φυλλάδια, άγνοια, λάθος πληροφόρηση είναι τα χαρακτηριστικά της κακής πληροφόρησης, όταν σχεδόν όλοι οι επισκέπτες της Μυκόνου διαθέτουν κινητά τηλέφωνα με δυνατότητα Navigator GPS.
Εσωτερικό εμπορικό δίκτυο.
Επιχειρήσεις και δημοτικά καταστήματα μπορούν να έχουν άμεση επικοινωνία χωρίς περαιτέρω εγκαταστάσεις και με πολύ χαμηλό κόστος.
Η δυνατότητα παροχής ευρυζωνικών συνδέσεων διευκολύνει την πρόσβαση και προωθεί
την ανάπτυξη εφαρμογών όπως e‐government, e‐health e‐education κλπ.
Gaming zones.
Δυνατότητα δημιουργίας ζωνών για την υλοποίηση κοινωνιών, ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Νέοι κάθε ηλικίας που συνωστίζονται σε χώρους παροχής internet και παιχνιδιών θα έχουν την δυνατότητα συμμετοχής σε δικτυακά παιχνίδια, από τον χώρο τους.
Video on demand. Καθώς το διαθέσιμο εύρος ζώνης είναι αρκετά υψηλό παρέχεται η
δυνατότητα δημιουργίας video «καναλιών» πάνω από το δίκτυο στα οποία μπορεί να έχουν
πρόσβαση όλοι οι συνδρομητές του δικτύου.
Δικτυακή τηλεφωνία Υποστηρίζονται οι ευρέως διαδεδομένες συσκευές δικτυακής
τηλεφωνίας δίνοντας την δυνατότητα παροχής υπηρεσιών τηλεφωνίας σε πολύ χαμηλό
κόστος.
Με λίγα λόγια, ο Δήμος θα διαθέτει την ευρυζωνική δικτυακή υποδομή για την υποστήριξη και ενδεχομένως εκμετάλλευση των όποιων υπαρχόντων και μελλοντικών δικτυακών υπηρεσιών/ τεχνολογιών που ήδη υπάρχουν σε άλλα μέρη του κόσμου.
Αυτό που χρειάζεται να γίνει από την νέα Δημαρχιακή Αρχή είναι:
Μία αξιόπιστη μελέτη των ιδιαιτεροτήτων του νησιού μας.
Πρόταση από τυχόν ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις, κατά προτίμηση Μυκονιάτικες, που να καλύπτει τις ανάγκες του νησιού μας, αξιόπιστα και οικονομικά.
Καθορισμός τιμολογιακής πολιτικής με ανταποδοτικά οφέλη για τις επιχειρήσεις που συνεργάζονται για την καλύτερη παροχή σήματος.
Ανάπτυξη νέας ιστοσελίδας για τον Δήμο, λειτουργικής, εύχρηστης με αμεσότητα και μεγάλη παροχή πληροφοριών. Ειδική μέριμνα πρέπει να δοθεί στον όγκο των πληροφοριών ώστε να κυκλοφορούν μόνο οι χρήσιμες, χωρίς πολλά γραφικά, για να είναι ευκολότερη η λήψη τους από συσκευές κινητής τηλεφωνίας.
Μερικές ακόμη εφαρμογές που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν μέσω ενός τέτοιου δικτύου είναι οι παρακάτω:
Πίνακες αφίξεων - αναχωρήσεων στα λιμάνια, σε πρότυπα αυτών στο αεροδρόμιο.
Δρομολόγια λεωφορείων.
Τοποθέτηση τηλεφώνων ανάγκης σε διάφορα σημεία με προκαθορισμένους αριθμούς ανάγκης.
Πλήρες καταγραφή απόψεων των επισκεπτών, πιθανή κωδικοποίηση και καταγραφή τους.
Brainstorming για την βελτίωση του προϊόντος μέσω του ερωτηματολογίου
Και τόσα πολλά.
Εκτιμώ ότι μια τέτοια εφαρμογή θα μπορούσε να είναι αυτοχρηματοδοτούμενη χωρίς να χρειάζεται να επενδυθούν κρατικά κεφάλαια, αλλά μόνο με τα έσοδα από διαφήμιση.
Σε τέτοια περίπτωση πρέπει επίσης να συνδεθεί η δραστηριότητα αυτή με την έκδοση του επίσημου οδηγού της Μυκόνου σε έντυπη μορφή.
Δεν γνωρίζω το θέμα καλά όπως άλλοι συμπολίτες μας. Ξέρω ότι στο νησί μας υπάρχουν άτομα που μπορεί να έχουν πολύ καλύτερες ιδέες, προτάσεις και γνώσεις για να γίνει πραγματικότητα αυτή η εφαρμογή.
Τους καλώ όλους να καταθέσουν απόψεις για το καλό του τόπου μας.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας,
Λευτέρης Σικινιώτης
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
Τι σκέπτονται για εμάς;
Η γνώμη των επισκεπτών για το νησί μας είναι το σημαντικότερο κεφάλαιο μας στην τουριστική βιομηχανία.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι γνώμη έχει σχηματίσει ο επισκέπτης του νησιού, πόσο ικανοποιημένος φεύγει, τι του άρεσε περισσότερο ή λιγότερο, πώς μας αξιολογεί σε σχέση με την αξία που πλήρωσε, όπως επίσης και κάποια στοιχεία σχετικά με την καταγωγή τους, την ηλικία τους, την οικογενειακή κατάσταση κ.α.
Οι πληροφορίες αυτές είναι ένα πολύτιμο εργαλείο που θα βοηθήσει στην διόρθωση ή στην διατήρηση των διαφόρων υποδομών του νησιού.
Επίσης εύκολα μπορούν να εντοπιστούν οι άριστοι και οι χείριστοι επαγγελματίες του νησιού, όπως επίσης και τα προβλήμτα που βλέπει ο επισκέπτης και πιθανόν εμείς να αγνοούμε.
¨Ενα άλλο μεγάλο προτέρημα του ερωτηματολογίου είναι η δυνατότητα επικοινωνίας με τον επισκέπτη, ειδικά τον στεναχωρημένο, ώστε να μπορέσουμε να βελτιώσουμε την αρνητική εντύπωση που αποκόμησε απο το νησί μας.
Επίσης ο κάθε επισκέπτης συμπληρώνει το ερωτηματολόγιο και έχει την εντύπωση ότι συμμετέχει και αυτός στην βελτίωση του προϊόντος, μιας και έχει ρωτηθεί και έχει αναφέρει την γνώμη του.
Αυτή η λογική λειτουργεί αποτελεσματικότατα. Εφαρμόζεται απο πολλές επιχειρήσεις αλλα και απο οργανωμένους προορισμούς. Ψυχολογικά έχει αναφερθεί ότι ο στεναχωρημένος πελάτης δεν παίρνει μαζί του το πιθανό πρόβλημα, αν είχε την δυνατότητα να το αναφέρει.
Μερικές απο τις ενότητες που θα μπορούσε να έχει ένα ερωτηματολόγιο:
1. Στοιχεία πελάτη. Όνομα, διεύθυνση, email,
2. Στοιχεία άφιξης. Πώς έμαθε για το νησί μας, πόσες φορές έχει έλθει,
3. Διαμονή. Πού έμεινε, αν ήταν ευχαριστημένος.
4. Καθαριότητα. Ξενοδοχείο, Πόλη, δρόμοι, παραλίες,
5. Ανακύκλωση. Επάρκεια, αμεσότητα.
Πολιτισμός. Δήλος, Μουσεία, αξιοθέατα.
Εστιατόρια. Ποιότητα, τιμές, εξυπηρέτηση.
Διασκέδαση. Ποιότητα, τιμές, εξυπηρέτηση.
Συγκοινωνίες. Αεροπορική, ακτοπλοϊκή, λεοφορεία, ταξί, rent a car.
Σχόλια, προτάσεις.
Τελική ερώτηση πρέπει να είναι σχετική με το value for money.
Για τους επισκέπτες με σκάφη, πρέπει να γίνει ειδική προσέγγιση.
Ποιές άλλες προτάσεις υπάρχουν;
Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει καλύτερο;
Τι σας άρεσε περισσότερο στην Μύκονο;
Τι σας άρεσε λιγότερο στην Μύκονο;
Όταν ολοκληρωθεί η πρόταση, έχουμε στόχο να το παρουσιάσουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο και να ξεκινήσει η εφαρμογή του.
Ο τρόπος διανομής του προτείνουμε να είναι μέσω των ξενοδοχείων και στους σταθμούς άφιξης.
Ο τρόπος συλλογής των συμπληρωμένων προτείνουμε να είναι σε κουτιά στο λιμάνι και στο αεροδρόμιο.
Επίσης θα μπορούσε να συμπληρώνεται μέσω διαδικτύου.
Τα κλειδιά για τα κουτιά αυτά, καθώς και την αρίθμηση και επεξεργασία των πληροφοριών, πρέπει να την εμπιστευτούμε σε ένα άτομο αξιόπιστο, χωρίς πιθανά συμφέροντα απο τα ερωτηματολόγια. Σαν τέτοιο άτομο προτείνω τον κ. Κουσαθανά Παναγιώτη, ευχόμενος να δεχθεί να συμβάλει στην κίνηση αυτή.
Για να έχει καλύτερο αποτέλεσμα πρέπει να θεσπιστούν βραβεία γαι τους συμμετέχοντες με κλήρωση στο τέλος του έτους.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι γνώμη έχει σχηματίσει ο επισκέπτης του νησιού, πόσο ικανοποιημένος φεύγει, τι του άρεσε περισσότερο ή λιγότερο, πώς μας αξιολογεί σε σχέση με την αξία που πλήρωσε, όπως επίσης και κάποια στοιχεία σχετικά με την καταγωγή τους, την ηλικία τους, την οικογενειακή κατάσταση κ.α.
Οι πληροφορίες αυτές είναι ένα πολύτιμο εργαλείο που θα βοηθήσει στην διόρθωση ή στην διατήρηση των διαφόρων υποδομών του νησιού.
Επίσης εύκολα μπορούν να εντοπιστούν οι άριστοι και οι χείριστοι επαγγελματίες του νησιού, όπως επίσης και τα προβλήμτα που βλέπει ο επισκέπτης και πιθανόν εμείς να αγνοούμε.
¨Ενα άλλο μεγάλο προτέρημα του ερωτηματολογίου είναι η δυνατότητα επικοινωνίας με τον επισκέπτη, ειδικά τον στεναχωρημένο, ώστε να μπορέσουμε να βελτιώσουμε την αρνητική εντύπωση που αποκόμησε απο το νησί μας.
Επίσης ο κάθε επισκέπτης συμπληρώνει το ερωτηματολόγιο και έχει την εντύπωση ότι συμμετέχει και αυτός στην βελτίωση του προϊόντος, μιας και έχει ρωτηθεί και έχει αναφέρει την γνώμη του.
Αυτή η λογική λειτουργεί αποτελεσματικότατα. Εφαρμόζεται απο πολλές επιχειρήσεις αλλα και απο οργανωμένους προορισμούς. Ψυχολογικά έχει αναφερθεί ότι ο στεναχωρημένος πελάτης δεν παίρνει μαζί του το πιθανό πρόβλημα, αν είχε την δυνατότητα να το αναφέρει.
Μερικές απο τις ενότητες που θα μπορούσε να έχει ένα ερωτηματολόγιο:
1. Στοιχεία πελάτη. Όνομα, διεύθυνση, email,
2. Στοιχεία άφιξης. Πώς έμαθε για το νησί μας, πόσες φορές έχει έλθει,
3. Διαμονή. Πού έμεινε, αν ήταν ευχαριστημένος.
4. Καθαριότητα. Ξενοδοχείο, Πόλη, δρόμοι, παραλίες,
5. Ανακύκλωση. Επάρκεια, αμεσότητα.
Πολιτισμός. Δήλος, Μουσεία, αξιοθέατα.
Εστιατόρια. Ποιότητα, τιμές, εξυπηρέτηση.
Διασκέδαση. Ποιότητα, τιμές, εξυπηρέτηση.
Συγκοινωνίες. Αεροπορική, ακτοπλοϊκή, λεοφορεία, ταξί, rent a car.
Σχόλια, προτάσεις.
Τελική ερώτηση πρέπει να είναι σχετική με το value for money.
Για τους επισκέπτες με σκάφη, πρέπει να γίνει ειδική προσέγγιση.
Ποιές άλλες προτάσεις υπάρχουν;
Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει καλύτερο;
Τι σας άρεσε περισσότερο στην Μύκονο;
Τι σας άρεσε λιγότερο στην Μύκονο;
Όταν ολοκληρωθεί η πρόταση, έχουμε στόχο να το παρουσιάσουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο και να ξεκινήσει η εφαρμογή του.
Ο τρόπος διανομής του προτείνουμε να είναι μέσω των ξενοδοχείων και στους σταθμούς άφιξης.
Ο τρόπος συλλογής των συμπληρωμένων προτείνουμε να είναι σε κουτιά στο λιμάνι και στο αεροδρόμιο.
Επίσης θα μπορούσε να συμπληρώνεται μέσω διαδικτύου.
Τα κλειδιά για τα κουτιά αυτά, καθώς και την αρίθμηση και επεξεργασία των πληροφοριών, πρέπει να την εμπιστευτούμε σε ένα άτομο αξιόπιστο, χωρίς πιθανά συμφέροντα απο τα ερωτηματολόγια. Σαν τέτοιο άτομο προτείνω τον κ. Κουσαθανά Παναγιώτη, ευχόμενος να δεχθεί να συμβάλει στην κίνηση αυτή.
Για να έχει καλύτερο αποτέλεσμα πρέπει να θεσπιστούν βραβεία γαι τους συμμετέχοντες με κλήρωση στο τέλος του έτους.
Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010
Η μαγεία της Ελληνικής γλώσσας!
Η παλαιότερη γλώσσα στον κόσμο είναι η Ελληνική με 5.000.000 λέξεις!
Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες) Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ´ αυτήν δεν υπάρχουν όρια (Μπιλ Γκέιτς ).
Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Το πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό. Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η ...οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν απ´ την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)
Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ.
Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, οξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.
Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.
Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, βου. ) που έχει η κάθε γλώσσα.
Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.
Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων.
Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό (απ´ όπου κατάγονται οι σημιτικές και πολλές άλλες γραφές) και το ελληνικό (απ´ όπου κατάγονται οι ευρωπαϊκές γραφές).
Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ω), Ο(ο), Η(η), Υ(υ), Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.
Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα - ω, ει και των πτωτικών με τα - ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο.
Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.
Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.
Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».
Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.
Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.
Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».
Η Γραμμική Β' είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Ο Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική...
Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.
Παρ’ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και «σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.
Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β' γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β' «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.
Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», «λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;
Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια...» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία»...
Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις...) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους.
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρ’ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα).
Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.
Το διεθνές λεξικό Webster's (Webster's New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται».
Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν – πρώτο - αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων».
Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο».
Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου 2.000 λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού.
Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ
Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά.
Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική.
Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.
Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική.
Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι...) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα.
Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν.
Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η Κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: "σι" = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω... «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω...»
Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο;
Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ
Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.
Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γι’ αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.
Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.
Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα.
Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ' ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.
Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία.
Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.
Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή - συχνά λαθεμένη - ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
ΓΛΩΣΣΑ-ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).
Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης.
Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.
Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι.
Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.
Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». [7] Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω.
Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει.
Μας «φθίνει» - ελαττώνει σαν ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας.
Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».
Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα».Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του.
Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά [9].
Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία...
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).
Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε.
Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο...
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.
Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού.
Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».
Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.
Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».
Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες) Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ´ αυτήν δεν υπάρχουν όρια (Μπιλ Γκέιτς ).
Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Το πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό. Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η ...οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν απ´ την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)
Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ.
Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, οξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.
Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.
Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, βου. ) που έχει η κάθε γλώσσα.
Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.
Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων.
Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό (απ´ όπου κατάγονται οι σημιτικές και πολλές άλλες γραφές) και το ελληνικό (απ´ όπου κατάγονται οι ευρωπαϊκές γραφές).
Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ω), Ο(ο), Η(η), Υ(υ), Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.
Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα - ω, ει και των πτωτικών με τα - ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο.
Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.
Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.
Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».
Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.
Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.
Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».
Η Γραμμική Β' είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Ο Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική...
Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.
Παρ’ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και «σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.
Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β' γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β' «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.
Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», «λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;
Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια...» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία»...
Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις...) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους.
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρ’ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα).
Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.
Το διεθνές λεξικό Webster's (Webster's New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται».
Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν – πρώτο - αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων».
Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο».
Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου 2.000 λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού.
Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ
Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά.
Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική.
Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.
Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική.
Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι...) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα.
Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν.
Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η Κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: "σι" = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω... «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω...»
Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο;
Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ
Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.
Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γι’ αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.
Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.
Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα.
Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ' ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.
Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία.
Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.
Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή - συχνά λαθεμένη - ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
ΓΛΩΣΣΑ-ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).
Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης.
Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.
Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι.
Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.
Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». [7] Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω.
Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει.
Μας «φθίνει» - ελαττώνει σαν ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας.
Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».
Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα».Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του.
Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά [9].
Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία...
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).
Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε.
Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο...
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.
Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού.
Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».
Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.
Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Πρόταση για την μεταστέγαση ΕΠΑΛ Μυκόνου
Αγαπητοί αναγνώστες,
Πολλά ακούστηκαν, πολλά ειπώθηκαν, λίγα έγιναν και φοβάμαι ότι πιο λίγα θα γίνουν σχετικά με την ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΛΥΣΗ του προβλήματος στέγασης του ΕΠΑΛ.
Τολμώ σαν απλός πολίτης να εκφράσω την άποψη μου. Όχι σαν Δημοτικός Σύμβουλος, μιας και κανένας δεν την έχει εκφράσει τα τελευταία 30 χρόνια.
Λέω τολμώ, διότι δυστυχώς στο νησί μας θέλει τόλμη να λες την γνώμη σου. Βλέπεις είναι αρκετοί οι τεμπέληδες ανεγκέφαλοι που είναι έτοιμοι να σου κωλύσουν μία ταμπέλα. Ετσι, όχι ότι θέλουν λύση σε ένα πρόβλημα, απλώς βρίζοντας διεκδικούν μερίδιο στην δράση, έστω και με την αδράνεια τους…
Αν και δεν είναι του παρόντος, νομίζω ότι όλοι πρέπει να καλοδεχόμαστε όποια γνώμη ακούγεται για τα θέματα της μικρής μας κοινωνίας, και αν διαφωνούμε, πάντα με επιχειρήματα να τοποθετούμαστε.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι προσωπικές απόψεις, δεν θα δικαιολογηθώ ούτε για τους διοικούντες ούτε για κανέναν άλλον. Με νοιάζει απλώς να βρεθεί λύση ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ. Πιθανόν να έχει λάθη, η επαφή μου με το θέμα είναι μικρή. Δεν διεκδικώ το αλάθητο, απλώς θέλω να γίνει κουβέντα και να βρεθούν λύσεις.
Αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά σενάρια, παρακαλώ να τα διαβάσετε, να προτείνετε ότι θέλετε μήπως βρεθεί το τέλειο, να διαλέξετε το καλύτερο, και στην συνέχεια να μαζευτούν τα παιδιά, οι καθηγητές, οι γονείς και αν θέλετε καλέστε και εμένα ή όποιον άλλον πολίτη ενδιαφέρεται για να βγει ένα συμπέρασμα.
Όπως συνήθως ο εχθρός μας είναι ο χρόνος. Ας προσπαθήσουμε όλοι να δώσουμε λύση μέσα στον Γενάρη, το οφείλουμε στα παιδιά του ΕΠΑΛ
Ποιες είναι λοιπόν οι πιθανές τέσσερεις λύσεις που εγώ βλέπω:
Λύση 1. Να μείνουν τα πράγματα όπως έχουν.
Προσωπική άποψη: Δεν βοηθάει κανέναν. Δεν μπορεί να γίνει μάθημα κάποιου επιπέδου. Θα μου πείτε τόσα χρόνια τι γίνεται, όταν μάλιστα λειτουργούσε και το τμήμα ξενοδοχειακής και τουριστικής ειδικότητας; Δεν ξέρω, δεν μπορώ να φανταστώ, με νοιάζει όμως να μη συνεχιστεί αυτό που είδα.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να μην συνεχιστεί.
Λύση 2. Να πάνε τα εργαστήρια στην Φτελιά όπως προτείνει ο Δήμος.
Προσωπική άποψη: Είναι ισως η χειρότερη λύση εκτός της προηγούμενη. Ο χώρος είναι καλός, αλλά υπάρχουν τα παρακάτω προβλήματα:
1. Δεν γίνονται οι απαραίτητες εργασίες για την προετοιμασία των χώρων, ώστε να είναι έτοιμοι προς χρήση μετά τις γιορτές.
2. Δεν έχει αποφασιστεί η χρήση, και συγκεκριμένα αν είναι εργαστήρια ή αίθουσες ή κάτι άλλο.
3. Λείπουν εγκαταστάσεις θέρμανσης, φωτισμού, εξαερισμού, σχολικών τουαλετών κλπ.
4. Δεν υπάρχει σχέδιο για τους άλλους χώρους υποδομής, όπως πχ γραφείο καθηγητών, κουδούνια, καντίνες κα.
5. Η συνύπαρξη με το Νηπιαγωγείο ίσως δεν είναι λογική.
6. Πώς θα μετακινούνται οι μαθητές; Ποιος πιστεύει ότι η ύπαρξη λεωφορείου θα είναι λύση;
7. Τι θα γίνει με τα παιδιά που έχουν λίγες ώρες θεωρία, λίγες εργαστήρια και μετά θεωρία; Πόσος χρόνος θα δικαιολογείτε για τις μετακινήσεις; Πόσο θα κρατάει ένα διάλλειμα; Η λύση να είναι στα εργαστήρια όλη την μέρα, δεν είναι κατάλληλη.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, πιστεύω ότι απλώς θα κάνουμε άλλη μία λάθος επιλογή σε βάρος των μαθητών. Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει το αντίθετο;
Λύση 3. Να μην φύγει το ΕΠΑΛ από τον Πετεινάρο, αλλά να γίνει απογευματινό. Παράλληλα να εφοδιαστούμε άμεσα με δύο λυόμενες αίθουσες οι οποίες να χρησιμοποιηθούν για εργαστήρια και θα τοποθετηθούν στο ελεύθερο χωράφι δίπλα στο Λύκειο.
Προσωπική άποψη: Αυτό το σενάριο είναι κατά την γνώμη μου το καλύτερο. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά θα έχουν τα παρακάτω οφέλη:
1. Κανονικές αίθουσες για διδασκαλία και εργαστήρια.
2. Ελεύθερο χρόνο το πρωί να κάνουν πρακτική στην ειδικότητα τους. Αυτό δεν είναι αίτημα, αλλά βγαίνει σαν παράπονο από τα λεγόμενα στην ραδιοφωνική εκπομπή.
3. Καλύτερα από σήμερα εργαστήρια. Αν οι διδάσκοντες και οι μαθητές δεχθούν να γυρίσουν σε απογευματινά τμήματα, τότε μπορούμε άμεσα, με λίγα σχετικά χρήματα, να ανακατασκευάσουμε και τον χώρο εργαστηρίων του Λυκείου ώστε να είναι υπεραρκετά και σε άριστη κατάσταση. Με απλά λόγια, ξοδεύοντας 30.000 €, μπορούμε να κάνουμε τα καλύτερα εργαστήρια της Ελλάδας στον υπάρχοντα χώρο αλλά και στα λυόμενα, μιας και οι απλές αίθουσες διδασκαλίας θα έχουν μεταφερθεί στις υπάρχοντες αίθουσες του Λυκείου.
4. Περισσότερους χώρους με σωστές υποδομές. (Περισσότερες αίθουσες, καντίνα, τουαλέτες, αίθουσα συνεδρίων κλπ).
5. Ο ΟΣΚ έχει άμεσα διαθέσιμες λυόμενες αίθουσες, άρα το όλο σενάριο μπορεί να είναι άμεσα πραγματοποιήσιμο.
6. Θα γίνει μία σημαντική οικονομία σε ενοίκια, τα οποία αν τα επιστρέψουμε στο ΕΠΑΛ σε μορφή εξοπλισμού, τότε θα έχουμε άριστα εργαστήρια και υποδομές.
Η λύση αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει και με πρωινό ΕΠΑΛ όχι απογευματινό. Όμως θα είναι προσωρινή και θα έχει το μειονέκτημα ότι το ΕΠΑΛ δεν θα έχει ποτέ καλές αίθουσες θεωρίας, ειδικά του χρόνου που προβλέπονται περισσότερα τμήματα στο ΓΕΛ αλλά και στο ΕΠΑΛ. Ίσως όμως για φέτος θα μπορούσαμε να το εφαρμόσουμε ώστε να μην έχουμε δραματικές αλλαγές στον τρόπο ζωής των μαθητών και στις ανειλημμένες υποχρεώσεις τους.
Λύση 4. Ολική μεταφορά του ΕΠΑΛ στην Φτελιά.
Δεν γνωρίζω το κόστος ενοικίων, ούτε το κόστος διαρρύθμισης.
Όμως σε κάθε περίπτωση, η λύση ενοικίασης δύο αιθουσών μόνο, δεν είναι η καλύτερη. Εγώ προτείνω τα παρακάτω:
1. Διαρρύθμιση των δύο αιθουσών σε 5-6 αίθουσες διδασκαλίας 15 ατόμων. Είναι αρκετός ο χώρος, χρειάζεται ένα καλό σχέδιο.
2. Ενοικίαση του υπογείου χώρου. Διαρρύθμιση του χώρου αυτού σε εργαστήρια και σε χώρους υποστήριξης. (γραφείο καθηγητών, καντίνα, τουαλέτες κλπ). Ο χώρος αυτός μπορεί να μεταβληθεί σε έναν πολύ λειτουργικό χώρο, με μεγάλα εργαστήρια που να καλύπτουν τις σημερινές και τις μελλοντικές ανάγκες. Το γεγονός ότι τα υπόγεια δεν έχουν ακόμη πατώματα βοηθάει στον καλύτερο σχεδιασμό.
Τα μειονεκτήματα εδώ είναι ο χρόνος παράδοσης και τα όποια ενοίκια. Όμως θα βγεί ένα άριστο αποτέλεσμα έως το Πάσχα. (ναι, αν αρχίσουμε σήμερα, ίσως το Πάσχα θα είναι έτοιμο. Πιστεύω ότι δεν είναι εφικτή η παράδοση νωρίτερα, λαμβάνοντας υπόψη τους ρυθμούς του Δημοσίου).
Η λύση αυτή κατά την γνώμη μου είναι η δεύτερη καλύτερη.
Αυτά είχα να προτείνω. Πριν με κατηγορήσουν οι ‘φίλοι’ μου, θέλω να τους πω ότι έκανα αυτή την πρόταση μόνο γιατί το χρωστάω στα παιδιά του ΕΠΑΛ. Σίγουρα υπάρχουν ειδικότεροι από εμένα (Διευθυντές Λυκείων, Σχολικές επιτροπές, τεμπέληδες της Δευτεροβάθμιας στην Σύρο, αργόσχολοι της Περιφέρειας κλπ). Εύχομαι και οι δικές τους προτάσεις να έχουν χρονικό περιορισμό και καλύτερο αποτέλεσμα, όπως εύχομαι να μην μείνουμε στην λύση 1...
Υ.Σ. Αν οι γονείς των μαθητών του ΕΠΑΛ θέλουν να δημιουργηθεί Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, άσχετα με την ηλικία των μαθητών αυτών, παρακαλούνται να συναντηθούν την ημέρα παραλαβής των ελέγχων για την έγκριση του καταστατικού. (υπάρχουν έτοιμα υποδείγματα). ΜΕ μεγάλη χαρά η ΘΕΛΗΣΗ ΜΥΚΟΝΟΥ να αναλάβει τα δικηγορικά έξοδα, ώστε να μην υπάρχει καμιά απολύτως χρηματική επιβάρυνση.
Λευτέρης Σικινιώτης.
Πολλά ακούστηκαν, πολλά ειπώθηκαν, λίγα έγιναν και φοβάμαι ότι πιο λίγα θα γίνουν σχετικά με την ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΛΥΣΗ του προβλήματος στέγασης του ΕΠΑΛ.
Τολμώ σαν απλός πολίτης να εκφράσω την άποψη μου. Όχι σαν Δημοτικός Σύμβουλος, μιας και κανένας δεν την έχει εκφράσει τα τελευταία 30 χρόνια.
Λέω τολμώ, διότι δυστυχώς στο νησί μας θέλει τόλμη να λες την γνώμη σου. Βλέπεις είναι αρκετοί οι τεμπέληδες ανεγκέφαλοι που είναι έτοιμοι να σου κωλύσουν μία ταμπέλα. Ετσι, όχι ότι θέλουν λύση σε ένα πρόβλημα, απλώς βρίζοντας διεκδικούν μερίδιο στην δράση, έστω και με την αδράνεια τους…
Αν και δεν είναι του παρόντος, νομίζω ότι όλοι πρέπει να καλοδεχόμαστε όποια γνώμη ακούγεται για τα θέματα της μικρής μας κοινωνίας, και αν διαφωνούμε, πάντα με επιχειρήματα να τοποθετούμαστε.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι προσωπικές απόψεις, δεν θα δικαιολογηθώ ούτε για τους διοικούντες ούτε για κανέναν άλλον. Με νοιάζει απλώς να βρεθεί λύση ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ. Πιθανόν να έχει λάθη, η επαφή μου με το θέμα είναι μικρή. Δεν διεκδικώ το αλάθητο, απλώς θέλω να γίνει κουβέντα και να βρεθούν λύσεις.
Αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά σενάρια, παρακαλώ να τα διαβάσετε, να προτείνετε ότι θέλετε μήπως βρεθεί το τέλειο, να διαλέξετε το καλύτερο, και στην συνέχεια να μαζευτούν τα παιδιά, οι καθηγητές, οι γονείς και αν θέλετε καλέστε και εμένα ή όποιον άλλον πολίτη ενδιαφέρεται για να βγει ένα συμπέρασμα.
Όπως συνήθως ο εχθρός μας είναι ο χρόνος. Ας προσπαθήσουμε όλοι να δώσουμε λύση μέσα στον Γενάρη, το οφείλουμε στα παιδιά του ΕΠΑΛ
Ποιες είναι λοιπόν οι πιθανές τέσσερεις λύσεις που εγώ βλέπω:
Λύση 1. Να μείνουν τα πράγματα όπως έχουν.
Προσωπική άποψη: Δεν βοηθάει κανέναν. Δεν μπορεί να γίνει μάθημα κάποιου επιπέδου. Θα μου πείτε τόσα χρόνια τι γίνεται, όταν μάλιστα λειτουργούσε και το τμήμα ξενοδοχειακής και τουριστικής ειδικότητας; Δεν ξέρω, δεν μπορώ να φανταστώ, με νοιάζει όμως να μη συνεχιστεί αυτό που είδα.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να μην συνεχιστεί.
Λύση 2. Να πάνε τα εργαστήρια στην Φτελιά όπως προτείνει ο Δήμος.
Προσωπική άποψη: Είναι ισως η χειρότερη λύση εκτός της προηγούμενη. Ο χώρος είναι καλός, αλλά υπάρχουν τα παρακάτω προβλήματα:
1. Δεν γίνονται οι απαραίτητες εργασίες για την προετοιμασία των χώρων, ώστε να είναι έτοιμοι προς χρήση μετά τις γιορτές.
2. Δεν έχει αποφασιστεί η χρήση, και συγκεκριμένα αν είναι εργαστήρια ή αίθουσες ή κάτι άλλο.
3. Λείπουν εγκαταστάσεις θέρμανσης, φωτισμού, εξαερισμού, σχολικών τουαλετών κλπ.
4. Δεν υπάρχει σχέδιο για τους άλλους χώρους υποδομής, όπως πχ γραφείο καθηγητών, κουδούνια, καντίνες κα.
5. Η συνύπαρξη με το Νηπιαγωγείο ίσως δεν είναι λογική.
6. Πώς θα μετακινούνται οι μαθητές; Ποιος πιστεύει ότι η ύπαρξη λεωφορείου θα είναι λύση;
7. Τι θα γίνει με τα παιδιά που έχουν λίγες ώρες θεωρία, λίγες εργαστήρια και μετά θεωρία; Πόσος χρόνος θα δικαιολογείτε για τις μετακινήσεις; Πόσο θα κρατάει ένα διάλλειμα; Η λύση να είναι στα εργαστήρια όλη την μέρα, δεν είναι κατάλληλη.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, πιστεύω ότι απλώς θα κάνουμε άλλη μία λάθος επιλογή σε βάρος των μαθητών. Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει το αντίθετο;
Λύση 3. Να μην φύγει το ΕΠΑΛ από τον Πετεινάρο, αλλά να γίνει απογευματινό. Παράλληλα να εφοδιαστούμε άμεσα με δύο λυόμενες αίθουσες οι οποίες να χρησιμοποιηθούν για εργαστήρια και θα τοποθετηθούν στο ελεύθερο χωράφι δίπλα στο Λύκειο.
Προσωπική άποψη: Αυτό το σενάριο είναι κατά την γνώμη μου το καλύτερο. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά θα έχουν τα παρακάτω οφέλη:
1. Κανονικές αίθουσες για διδασκαλία και εργαστήρια.
2. Ελεύθερο χρόνο το πρωί να κάνουν πρακτική στην ειδικότητα τους. Αυτό δεν είναι αίτημα, αλλά βγαίνει σαν παράπονο από τα λεγόμενα στην ραδιοφωνική εκπομπή.
3. Καλύτερα από σήμερα εργαστήρια. Αν οι διδάσκοντες και οι μαθητές δεχθούν να γυρίσουν σε απογευματινά τμήματα, τότε μπορούμε άμεσα, με λίγα σχετικά χρήματα, να ανακατασκευάσουμε και τον χώρο εργαστηρίων του Λυκείου ώστε να είναι υπεραρκετά και σε άριστη κατάσταση. Με απλά λόγια, ξοδεύοντας 30.000 €, μπορούμε να κάνουμε τα καλύτερα εργαστήρια της Ελλάδας στον υπάρχοντα χώρο αλλά και στα λυόμενα, μιας και οι απλές αίθουσες διδασκαλίας θα έχουν μεταφερθεί στις υπάρχοντες αίθουσες του Λυκείου.
4. Περισσότερους χώρους με σωστές υποδομές. (Περισσότερες αίθουσες, καντίνα, τουαλέτες, αίθουσα συνεδρίων κλπ).
5. Ο ΟΣΚ έχει άμεσα διαθέσιμες λυόμενες αίθουσες, άρα το όλο σενάριο μπορεί να είναι άμεσα πραγματοποιήσιμο.
6. Θα γίνει μία σημαντική οικονομία σε ενοίκια, τα οποία αν τα επιστρέψουμε στο ΕΠΑΛ σε μορφή εξοπλισμού, τότε θα έχουμε άριστα εργαστήρια και υποδομές.
Η λύση αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει και με πρωινό ΕΠΑΛ όχι απογευματινό. Όμως θα είναι προσωρινή και θα έχει το μειονέκτημα ότι το ΕΠΑΛ δεν θα έχει ποτέ καλές αίθουσες θεωρίας, ειδικά του χρόνου που προβλέπονται περισσότερα τμήματα στο ΓΕΛ αλλά και στο ΕΠΑΛ. Ίσως όμως για φέτος θα μπορούσαμε να το εφαρμόσουμε ώστε να μην έχουμε δραματικές αλλαγές στον τρόπο ζωής των μαθητών και στις ανειλημμένες υποχρεώσεις τους.
Λύση 4. Ολική μεταφορά του ΕΠΑΛ στην Φτελιά.
Δεν γνωρίζω το κόστος ενοικίων, ούτε το κόστος διαρρύθμισης.
Όμως σε κάθε περίπτωση, η λύση ενοικίασης δύο αιθουσών μόνο, δεν είναι η καλύτερη. Εγώ προτείνω τα παρακάτω:
1. Διαρρύθμιση των δύο αιθουσών σε 5-6 αίθουσες διδασκαλίας 15 ατόμων. Είναι αρκετός ο χώρος, χρειάζεται ένα καλό σχέδιο.
2. Ενοικίαση του υπογείου χώρου. Διαρρύθμιση του χώρου αυτού σε εργαστήρια και σε χώρους υποστήριξης. (γραφείο καθηγητών, καντίνα, τουαλέτες κλπ). Ο χώρος αυτός μπορεί να μεταβληθεί σε έναν πολύ λειτουργικό χώρο, με μεγάλα εργαστήρια που να καλύπτουν τις σημερινές και τις μελλοντικές ανάγκες. Το γεγονός ότι τα υπόγεια δεν έχουν ακόμη πατώματα βοηθάει στον καλύτερο σχεδιασμό.
Τα μειονεκτήματα εδώ είναι ο χρόνος παράδοσης και τα όποια ενοίκια. Όμως θα βγεί ένα άριστο αποτέλεσμα έως το Πάσχα. (ναι, αν αρχίσουμε σήμερα, ίσως το Πάσχα θα είναι έτοιμο. Πιστεύω ότι δεν είναι εφικτή η παράδοση νωρίτερα, λαμβάνοντας υπόψη τους ρυθμούς του Δημοσίου).
Η λύση αυτή κατά την γνώμη μου είναι η δεύτερη καλύτερη.
Αυτά είχα να προτείνω. Πριν με κατηγορήσουν οι ‘φίλοι’ μου, θέλω να τους πω ότι έκανα αυτή την πρόταση μόνο γιατί το χρωστάω στα παιδιά του ΕΠΑΛ. Σίγουρα υπάρχουν ειδικότεροι από εμένα (Διευθυντές Λυκείων, Σχολικές επιτροπές, τεμπέληδες της Δευτεροβάθμιας στην Σύρο, αργόσχολοι της Περιφέρειας κλπ). Εύχομαι και οι δικές τους προτάσεις να έχουν χρονικό περιορισμό και καλύτερο αποτέλεσμα, όπως εύχομαι να μην μείνουμε στην λύση 1...
Υ.Σ. Αν οι γονείς των μαθητών του ΕΠΑΛ θέλουν να δημιουργηθεί Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, άσχετα με την ηλικία των μαθητών αυτών, παρακαλούνται να συναντηθούν την ημέρα παραλαβής των ελέγχων για την έγκριση του καταστατικού. (υπάρχουν έτοιμα υποδείγματα). ΜΕ μεγάλη χαρά η ΘΕΛΗΣΗ ΜΥΚΟΝΟΥ να αναλάβει τα δικηγορικά έξοδα, ώστε να μην υπάρχει καμιά απολύτως χρηματική επιβάρυνση.
Λευτέρης Σικινιώτης.
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
"ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ". Βραβεία ΜΚΟ Θέλησης Μυκόνου.
Βραβεία Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ΘΕΛΗΣΙΣ ΜΥΚΟΝΟΥ
Στην μνήμη Ιωάννη Ευαγγέλου Συκινιώτη.
Η ΜΚΟ ΘΕΛΗΣΙΣ ΜΥΚΟΝΟΥ οργανώνει τον διαγωνισμό «ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ».
Στον διαγωνισμό αυτό μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι μαθητές του Γυμνασίου και των Λυκείων Μυκόνου.
Θέμα του Διαγωνισμού είναι το παρακάτω:
Προτάσεις για ένα καλύτερο σχολείο και ένα καλύτερο σχολικό περιβάλλον στην Μύκονο.
Οι συμμετέχοντες μπορούν να συντάξουν μία αναφορά έως τρεις σελίδες, στην οποία θα αναφέρουν σκέψεις και προτάσεις τους για τον προαναφερόμενο σκοπό.
Οι προτάσεις αυτές πρέπει να είναι χωρισμένες στις παρακάτω τρεις ενότητες:
1. Προτάσεις άμεσης εκτέλεσης με μηδαμινό κόστος.
2. Προτάσεις εκτελεστέες σε περίοδο 1-3 ετών με συμμετοχή του Δήμου.
3. Προτάσεις εκτελεστέες σε περίοδο μεγαλύτερη με συμμετοχή του Κράτους.
Οι προτάσεις θα αξιολογηθούν από ένα συμβούλιο στο οποίο θα συμμετέχουν εθελοντές εκπαιδευτικοί, εκπρόσωπος των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, εκπρόσωπος των 15μελών εφόσον προσέλθουν και εκπρόσωπος της Θέλησης Μυκόνου.
Βραβεία:
Τα Βραβεία θα είναι χρηματικά και συγκεκριμένα:
Προθεσμία συμμετοχής:
Όποιος από τους μαθητές ενδιαφέρεται, πρέπει να έχει παραδώσει την εργασία του έως την 30η Ιανουαρίου 2011, στον υπεύθυνο καθηγητή του τμήματος του ή στον Σύλλογο Γονέων ή με ηλεκτρονικό μήνυμα στο mykonoss@yahoo.com.
Τελετή Βράβευσης.
Η τελετή βράβευσης θα γίνει στο Πνευματικό Κέντρο, την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011, στις 11.30 το πρωί.
Διάφορες πληροφορίες:
Η Θέληση Μυκόνου θα έχει το δικαίωμα πιθανής δημοσίευσης όλης ή μέρους των εργασιών.
Ελάχιστη συμμετοχή ανά τάξη είναι 5 εργασίες, ώστε να υπάρξει το βραβείο τάξης, ειδάλως η εργασίες συμμετέχουν μόνο στον διαγωνισμό για την καλύτερη όλων.
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με το mykonoss@yahoo.com
Στην μνήμη Ιωάννη Ευαγγέλου Συκινιώτη.
Η ΜΚΟ ΘΕΛΗΣΙΣ ΜΥΚΟΝΟΥ οργανώνει τον διαγωνισμό «ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ».
Στον διαγωνισμό αυτό μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι μαθητές του Γυμνασίου και των Λυκείων Μυκόνου.
Θέμα του Διαγωνισμού είναι το παρακάτω:
Προτάσεις για ένα καλύτερο σχολείο και ένα καλύτερο σχολικό περιβάλλον στην Μύκονο.
Οι συμμετέχοντες μπορούν να συντάξουν μία αναφορά έως τρεις σελίδες, στην οποία θα αναφέρουν σκέψεις και προτάσεις τους για τον προαναφερόμενο σκοπό.
Οι προτάσεις αυτές πρέπει να είναι χωρισμένες στις παρακάτω τρεις ενότητες:
1. Προτάσεις άμεσης εκτέλεσης με μηδαμινό κόστος.
2. Προτάσεις εκτελεστέες σε περίοδο 1-3 ετών με συμμετοχή του Δήμου.
3. Προτάσεις εκτελεστέες σε περίοδο μεγαλύτερη με συμμετοχή του Κράτους.
Οι προτάσεις θα αξιολογηθούν από ένα συμβούλιο στο οποίο θα συμμετέχουν εθελοντές εκπαιδευτικοί, εκπρόσωπος των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, εκπρόσωπος των 15μελών εφόσον προσέλθουν και εκπρόσωπος της Θέλησης Μυκόνου.
Βραβεία:
Τα Βραβεία θα είναι χρηματικά και συγκεκριμένα:
- 100 Ευρώ στην καλύτερη εργασία κάθε τάξης (συνολικά έξι βραβεία)
- 400 Ευρώ στην καλύτερη όλων, λαμβάνοντας υπόψη και την ηλικία του συμμετέχοντος (Ένα βραβείο).
- Επίσης σε κάθε νικητή του Λυκείου θα δοθεί δωρεάν σεμινάριο 100 περίπου ωρών σε autocad μέσω distance learning.
Προθεσμία συμμετοχής:
Όποιος από τους μαθητές ενδιαφέρεται, πρέπει να έχει παραδώσει την εργασία του έως την 30η Ιανουαρίου 2011, στον υπεύθυνο καθηγητή του τμήματος του ή στον Σύλλογο Γονέων ή με ηλεκτρονικό μήνυμα στο mykonoss@yahoo.com.
Τελετή Βράβευσης.
Η τελετή βράβευσης θα γίνει στο Πνευματικό Κέντρο, την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011, στις 11.30 το πρωί.
Διάφορες πληροφορίες:
Η Θέληση Μυκόνου θα έχει το δικαίωμα πιθανής δημοσίευσης όλης ή μέρους των εργασιών.
Ελάχιστη συμμετοχή ανά τάξη είναι 5 εργασίες, ώστε να υπάρξει το βραβείο τάξης, ειδάλως η εργασίες συμμετέχουν μόνο στον διαγωνισμό για την καλύτερη όλων.
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με το mykonoss@yahoo.com
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010
Δράσε ή .... Σκάσε! (λεει το Ποντίκι). Εμείς Θέλουμε Δράση Τώρα.
Οι εκλογές τελείωσαν, τα προβλήματα παραμένουν.
Ποτέ δεν ήταν πιο επιτακτική η ανάγκη να ξεκινήσουμε διάφορες δράσεις όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο στο νησί μας.
Εμείς οι λίγοι της ΘΕΛΗΣΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ, θέλουμε να ξεκινήσουμε σιγά σιγά την δράση, να αρχίσουμε να κάνουμε τα αυτονόητα, τα απλά, με την βοήθεια όλων των φίλων Μυκονιατών που ανησυχούν για το νησί μας.
Απο την αρχή ξεκαθαρίζουμε ότι η Θέληση Μυκόνου είναι καθαρά Μη Κυβερνητική Οργάνωση και δεν ανήκει σε κανέναν συνδιασμό ούτε στον Δήμο Μυκόνου. Είναι και μπορεί να γίνει η φωνή όλων αυτών που πονούν για τα προβλήματα του τόπου μας.
Τα προβλήματα του νησιού πολλά. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, για ΑΜΕΣΕΣ ΛΥΣΕΙΣ.
Θέλουμε το νησί να νοικοκυρευτεί. Θέλουμε να γίνονται αμέσως όλα αυτά τα απλά πράγματα που θα κάνουν την ζωή μας καλύτερη.
Βλέπουμε το νησί με αγάπη. Δεν έχουμε χώρο για αντιπαραθέσεις χωρίς λόγο, ούτε για πολιτικούς καυγάδες.
Ανήκουμε σε όλες τις παρατάξεις. Ακόμη και σε αυτή της αποχής απο τις εκλογές.
Δεν καπελώνουμε το έργο και δεν καπελωνόμαστε απο κανέναν. Όλοι είναι μαζί μας και απέναντι αν χρειαστεί.
Μέσα στα πλαίσια αυτά, προτείνουμε τα παρακάτω:
Δεν λύνονται χωρίς την συμμετοχή μας.
Με ενωμένες τις δυνάμεις μας θα έχουμε τα αποτελέσματα που προσδοκούμε.
Η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσοτέρων ατόμων στις συναντήσεις αυτές, είναι καθοριστική για να έχουμε κάποιο αξιόλογο αποτέλεσμα.
Είναι στο χέρι σας λοιπόν η επιτυχία.
Σας περιμένουμε,
ΘΕΛΗΣΙΣ ΜΥΚΟΝΟΥ.
Για περισσότερες πληροφορίες:
Λευτέρης Σικινιώτης.
6995778855
2289024546
mykonoss@yahoo.com
Ποτέ δεν ήταν πιο επιτακτική η ανάγκη να ξεκινήσουμε διάφορες δράσεις όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο στο νησί μας.
Εμείς οι λίγοι της ΘΕΛΗΣΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ, θέλουμε να ξεκινήσουμε σιγά σιγά την δράση, να αρχίσουμε να κάνουμε τα αυτονόητα, τα απλά, με την βοήθεια όλων των φίλων Μυκονιατών που ανησυχούν για το νησί μας.
Απο την αρχή ξεκαθαρίζουμε ότι η Θέληση Μυκόνου είναι καθαρά Μη Κυβερνητική Οργάνωση και δεν ανήκει σε κανέναν συνδιασμό ούτε στον Δήμο Μυκόνου. Είναι και μπορεί να γίνει η φωνή όλων αυτών που πονούν για τα προβλήματα του τόπου μας.
Τα προβλήματα του νησιού πολλά. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, για ΑΜΕΣΕΣ ΛΥΣΕΙΣ.
Θέλουμε το νησί να νοικοκυρευτεί. Θέλουμε να γίνονται αμέσως όλα αυτά τα απλά πράγματα που θα κάνουν την ζωή μας καλύτερη.
Βλέπουμε το νησί με αγάπη. Δεν έχουμε χώρο για αντιπαραθέσεις χωρίς λόγο, ούτε για πολιτικούς καυγάδες.
Ανήκουμε σε όλες τις παρατάξεις. Ακόμη και σε αυτή της αποχής απο τις εκλογές.
Δεν καπελώνουμε το έργο και δεν καπελωνόμαστε απο κανέναν. Όλοι είναι μαζί μας και απέναντι αν χρειαστεί.
Μέσα στα πλαίσια αυτά, προτείνουμε τα παρακάτω:
- Δημιουργία επιτροπών πολιτών οι οποίες θα γνωμοδοτούν και θα προτείνουν λύσεις σε διάφορα προβλήματα του τόπου μας. Η ελάχιστη συμμετοχή ώστε οι προτάσεις αυτές να εξετασθούν απο το Δημοτικό Συμβούλιο, είναι 25 άτομα.
- Συναντήσεις ανοικτές σε κάθε Μυκονιάτη που θέλει να πει την γνώμη του, κάθε Τετάρτη απόγευμα, στο ξενοδοχείο Ορνός Μπητς. Στις συναντήσεις αυτές θα εξετάζονται οι διάφορες προτάσεις των συμμετεχόντων και θα συντάσσονται συμπεράσματα.
- Δράσεις εθελοντικών ομάδων όπου αυτό είναι αναγκαίο.
- Απολογισμός των πεπραγμένων σε κάθε συνάντηση.
- Τουρισμός. Δημιουργία επιτροπής τουρισμού. Προτάσεις προς τις αρμόδιες αρχές και επαγγελματικές οργανώσεις. Δημιουργία επιτροπής χειμερινού και συνεδριακού τουρισμού.
- Παιδεία. Οργάνωση επιτροπής παιδείας Μυκόνου. Καταγραφή προβλημάτων, δρομολόγηση προτάσεων προς άμεση επίλυση.
- Αθλητισμός και νεολαία.
- Προστασία Καταναλωτή
- Ανακύκλωση και διαχείριση απορριμμάτων. Μείωση όγκου αυτών.
- Επιτροπές αγώνα θεμάτων κεντρικής διοίκησης. Αρχικά σαν τέτοια ορίζονται το Πολεοδομικό, η φορολόγηση γης, η Δημόσια Τάξη.
- Επιτροπή διαφάνειας λειτουργίας Δήμου. Ναι, μπορούμε να έχουμε άποψη σαν υπεύθυνοι δημότες, για να μην ξαναγίνει στο νησί μας ότι έγινε. Οργάνωση Επιτροπής προστασίας καταναλωτή Μυκόνου.
Δεν λύνονται χωρίς την συμμετοχή μας.
Με ενωμένες τις δυνάμεις μας θα έχουμε τα αποτελέσματα που προσδοκούμε.
Η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσοτέρων ατόμων στις συναντήσεις αυτές, είναι καθοριστική για να έχουμε κάποιο αξιόλογο αποτέλεσμα.
Είναι στο χέρι σας λοιπόν η επιτυχία.
Σας περιμένουμε,
ΘΕΛΗΣΙΣ ΜΥΚΟΝΟΥ.
Για περισσότερες πληροφορίες:
Λευτέρης Σικινιώτης.
6995778855
2289024546
mykonoss@yahoo.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)